Παιδική Παχυσαρκία και Σωστή Αντιμετώπιση της

Από την μια η έλλειψη ορθών διατροφικών συνηθειών και από την άλλη η έλλειψη άσκησης είναι οι κύριες αιτίες για την εμφάνιση της παιδικής παχυσαρκίας.

Η παιδική παχυσαρκία είναι ένα σύνθετο ζήτημα υγείας. Είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα στην Κύπρο αφού έχει λάβει πλέον επιδημικές διαστάσεις και αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες κινδύνου για χρόνιες και μεταβολικές παθήσεις (σακχαρώδη διαβήτη, μεταβολικό σύνδρομο, καρδιαγγειακά κ.α), σύμφωνα με την επιδημιολογική έρευνα του συνδέσμου διαιτολόγων και διατροφολόγων Κύπρου.

Παχύσαρκο χαρακτηρίζεται ένα παιδί όταν είναι πολύ πάνω από το φυσιολογικό ή υγιές βάρος για την ηλικία και το ύψος του. Με άλλα λόγια η υπερβολική συσσώρευση λίπους στο λιπώδη ιστό, σε βαθμό που μπορεί να επηρεάσει την υγεία ενός ατόμου. Οι κύριοι παράγοντες του περίσσιου βάρους στα παιδιά και στους εφήβους είναι οι συμπεριφορικοί και οι γενετικοί λόγοι. Οι συμπεριφορικοί παράγοντες, περιλαμβάνουν κακές διατροφικές συνήθειες (ζάχαρη και λιπαρά), μειωμένη φυσική δραστηριότητα, αδράνεια, κ.ά. Γενετικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην εξάπλωση της παιδικής παχυσαρκίας, περιλαμβάνουν την κληρονομικότητα (γονίδια), τα γενετικά σύνδρομα, και σπανιότερα την ανεπάρκεια μιας ορμόνης, της λεπτίνης.

Παρά το γεγονός όμως ότι οι γενετικοί παράγοντες παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη της παχυσαρκίας, οι περιβαλλοντικοί (συμπεριφορικοί) παράγοντες είναι εκείνοι που ευθύνονται κυρίως. Επομένως, είναι ένα σύνθετο πρόβλημα με πολλές λύσεις και χρειάζεται μια διεπιστημονική προσέγγιση αφού το κάθε παιδί είναι διαφορετικό και θα πρέπει να εξετάζεται ξεχωριστά για τα αίτια που το οδήγησαν στο υπερβολικό βάρος.

Στόχος της ομάδας του Α2Ζ, μαζί με δυνατό σύμμαχο την στήριξη και βοήθεια του γονέα ως πρότυπο για το παιδί του, και φυσικά την θέληση του ίδιου του παιδιού είναι να εργαστούν ομαδικά για να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που υποστηρίζει την ψυχολογία, την αυτοεκτίμηση, την αυτοπειθαρχία και γενικότερα ένα υγιεινό αλλά και θρεπτικό τρόπο ζωής, φροντίζοντας και αγαπώντας το σώμα και τον εαυτό τους. Η μετάδοση για μείωση της αδράνειας, αύξηση της κινητικότητας κι η ανάπτυξη ενός προγράμματος άσκησης και θρεπτικής διατροφής προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις της ηλικίας τους για ανάπτυξη, μπορεί να αυξήσει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας της παχυσαρκίας.

Η ιστορία και πορεία του μικρού Κυριάκου και του μικρού Λευτέρη αντίστοιχα είναι άξιες προς θαυμασμό, αφού έλαβαν σοβαρά και ώριμα τις συμβουλές και οδηγίες που έπρεπε να ακολουθήσουν, προσπάθησαν, πίστεψαν στον εαυτό τους και κατάφεραν εξαιρετικά αποτελέσματα. Στην πορεία της μεταμόρφωσης τους, κατάλαβαν την σημαντικότητα της ποιότητας της τροφής που καταναλώνουν (θρεπτικό – υγιεινό γεύμα) και της φυσικής δραστηριότητας ως προς το σώμα αλλά την ψυχολογία τους.